کد مطلب:300712 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
دفاعیات فاطمه
او خطبه ای خواند. مردم را به خدا دعوت كرد. پیامبر و رسالت او را ستود. از جنبه های مالی سخن گفت، از زكات حرف زد و از مسائل دیگر. آنگاه به سخن ابوبكر گوش داد كه چه می گوید.
ابوبكر حدیث مجعولی نقل كرد كه: «معاشر الانبیاء لا نورث درهماً و دیناراً». ما گروه انبیاء درهم و دیناری را به ارث نمی گذاریم. كنایه از آنكه، تو نیز از بازمانده میراث پدرت سهمی نداری!! در عین اینكه این سخن نوعی خلط مبحث بود، زیرا كه فدك بازمانده پیامبر نبود،
چیزی بود كه پیامبر در دوران حیاتش آن را به وی صلح كرده و بخشیده بود، شروع به سخن كرد و گفت:
شگفتا! آیا بر اساس كتاب خدا تو از پدرت ارث می بری و من ارث نمی برم؟ سخن تازه و عجیبی می گویی. آیا كتاب خدا را رها كرده و به سخنی و كلامی خلاف قرآن متمسك می شود؟ قرآن گوید:
«اولواالارحام بعضهم اولی ببعض فی كتاب اللَّه». خویشاوندان برخی بر برخی دیگر اولی به تصرفند. آیا این آیه را آیه ای دیگر نسخ كرده است؟ آیا تو به كتاب خدا آشناتری و عموم و خصوص قرآن را بیشتر می فهمی یا پدرم و پسر عمم؟.
قرآن گوید:
- «یومكم اله فی اولادكم للذكر مثل حظ الانثیین». سهم پسر در ارث دو برابر سهم دختر است.
- «وورث سلیمان داود». سلیمان از داود نبی ارث برد.
- «هب لی من لدنك ولیاً یرثنی و یرث من آل یعقوب». زكریا دعا می كند كه فرزندی نصیبش شود كه از او و از آل یعقوب ارثی برد.
- «ان ترك خیر الوصیة للوالدین و الاقربین بالمعروف». اگر میت ثروتی باقی گذارد از آن والدین و خویشان اوست.
-...
ابوبكر در برابر این آیات مبهوت ماند. به زانو درآمد. آنچنان كه گویی چنین آیاتی را هرگز نشنیده و یا نمی خواست فاطمه علیهاالسلام در آن بویی برده باشد!